Piecuchowo

Gdzie ta wiosna? Pytam gdzie?
Meldowałam,że rozsada posiana. A tym czasem moja szklarnia stoi otulona zimowa kurteczką  Od kilku dni mróz nas nie opuszcza. W nocy odnotowaliśmy -20 o  Celsjusza. A rano obudziliśmy się  z zamarzniętym oknem. A ostatnio mnie mało, bo przygody nas nie opuszczają. Wczoraj po przeszło tygodniowej nieobecności, powrócił do domu nasz syn marnotrawny - Farciarz nasz najstarszy kot ( czytaj Zuzia- bo tak nazwała go nasza najmłodsza córka- cóż biedny kotek o dziewczęcym imieniu). Oczom naszym ukazał się wychudły kocur , ze spuchnięta połową głowy, rozciętym okiem i paroma innymi ranami. decyzja jedziemy do weterynarza. I tu sie zaczeło. Przezorny zawsze ubezpieczony. Spakowałam nam 3 koce, termos ciepłej herbaty, kanapki i kota oczywiście. Mój mąż ględził - po co to wszystko, szybciej wyjdziemy , szybciej wrócimy. tak była godzina 20-ta, na szybki powrót się nie zanosiło. Samochód świeżo odebrany z warsztatu, jedziemy. Dojechaliśmy do połowy lasu- czyli jakieś 5 km. siadło nam ogrzewanie. Przecież można było się tego spodziewać, samochód wyszedł z warsztatu. Coś musiało siąść  Tylko czemu ogrzewanie? Zatem koce w ruch. jedziemy. Szyby zaparowane- za 2 min zamarznięte  I decyzja co robimy wracamy czy jedziemy? jedziemy, Ja skrobię szyby, mąż się śmieje, mi już ręce mdleją, mąż cały w nerwach po 30 min, dojeżdżamy do Ban Mazurskich jest staja paliw. Kupujemy płyn -spryskiwacz do szyb ( zimowy rzecz jasna) . Pełni optymizmu jedziemy dalej. Ja psikam wycieram-papier już sie kończy, szukamy ściereczek, psikam dalej. A płyn jest rzecz jasna na spirytusie, wiec jak paruje szyby są widoczne, jak tylko przestaje szyby pokrywają się kryształkami. Mąż się śmieje, ja już płaczę. Zanim wyjechaliśmy z Bań, wiedzieliśmy,że łatwo nie będzie. Po drodze poddajemy się, - a radio tez nie działa- stajemy na herbatkę, kanapki i ogóreczki kiszone. Mój maż, zachwyca się nad genialna zoną, że pomyślała,że dobrze,ze ją ma, żadna inna by nie pomyślała, no może o kanapkach tak , ale już o kocach to na pewno nie. JA rosnę  mniej płaczę. Jedziemy i śmiejemy się, że jak dojedziemy to będziemy śmierdzieć kiełbasą, ogórkami kiszonymi i spirytusem,ze spryskiwacza. Zapach był jak podczas odkażania sali chirurgicznej. Ale weterynarzowi nie powinno to przeszkadzać. po drodze ja płaczę, ścierki mokre, szukamy wszystko jedno czego do wycierania. jesteśmy na miejscu. Uf, aby do domu, zastrzyki, jeden drugi i seria do domu. A jak nie wiecie , jak zrobić kotu zastrzyk, ja już wiem, powtarzam za Panią weterynarz:-kota trzeba najpierw rozplaścić. 
Wracamy do domu. Ja już nie jestem w oczach męża taka wspaniała. A i miałam głupi pomysł, można było poczekać i jechać rano. A w ogóle to on kotów nie lubi, nigdy nie lubił. Kiedyś to on w życiu by nie pojechał.. A ja mogę wypatrywać pozwu rozwodowego.
Jesteśmy w domu.- 23-cia, dzieci śpią, Mąż podkłada ostatni raz na noc do kotłowni. Schodzę na dół, a on w pokoju siedzi i gada z kotem. Potem jeszcze pół godziny słucham w łóżku jaki ten kotek biedy, jak on ma tam porozcinane, podrapane i jak my mu jutro te zastrzyki zrobimy i czy ja sobie na pewno poradzę, bo on to nie da rady. A w sklepie będzie trzeba zamówić mu świeżej wątróbki. A morał męża - Jak mu się łajdaczyć zachciało to tak ma, mógł w domu siedzieć. Wiosny mu się zachciało!
  A Wy chcecie wiosny? -

-okno z widokiem na ule. A pomyśleć,że kilka dni temu pierwsze pszczółki opuszczały już ule:(
-I sopelki z rynien , widocznych z sypialni, to dzieło zimy z 2 dni.

A tu na przekór, tej zimie. Na zamówienie powstała bransoletka z żąkilkami. A kolczyki, co z rozpędu, jakby ktoś chciał.

A niektórzy już zamawiają wiosenne rozgrzewajki do swoich torebek.