Powroty

   Powroty czasami bywają trudne.

Gdzie się podziała moja energia, którą kipiałam w zeszłym roku? Odeszła wraz ze Starym Rokiem?
Czy przygnało ją do Nas parszywe choróbsko i panoszy się po Naszym domu, jak najbardziej wyczekiwany z utęsknieniem gość?
  Miałam nie robić postanowień na Nowy rok, oj...na pewno ja ich robić już nigdy nie będę....godzę się z tym,co daje los. A ,że dał nam choróbsko...wryy...plany musiały polec na panewce. Dwoję się i troję,ale zanim ogarnę ten domowy szpital nie wiele czasu zostaje na cokolwiek innego.
   Niemniej jednak udało mi się wykorzystać zapasy świątecznych ozdób i powstały nowe wianuszki.
Cieszę się choć z tego ;o)


Jeden z skrzacimi szydełkowymi bucikami i muchomorkami od Anea-Art.

I wielka niespodzianka. Muchomorkowa zawieszka od Mirabelki. Pięknie dziękujemy i życzymy wszystkiego najlepszego dla nowego członka rodziny -Antosia., 

I tu nie uwierzycie, bo sama jeszcze nie dowierzam. Na samym początku grudnia otrzymałam anonimowa przesyłkę od Pani Magdy. Z przepięknie wykonanym kalendarzem adwentowym  w formie kościoła.
To niezmiernie precyzyjna i misterna praca. W środku znajdowały się upominki słodkościowe na 24 dni dla wszystkich moich dziewczynek, po jednym na każdy dzień. frajda w odliczaniu dni do Wigilii była nam umilona w tym roku wyjątkowo, bo był to nasz pierwszy kalendarz adwentowy.
Kościółek ma wierzę z dzwonnicą, w której wisi mały dzwoneczek, otwierane drzwi w których ukryte były słodycze na 24-grudnia i tylni otwierany bok w którym skrywały się słodycze. Do środka kościółka można wstawić małe lampiony , a wtedy kościółek posłuży jako witraż, bo okienka w nim zrobione są z bibułek.
Był piękną ozdobą tegorocznej kuchni. Na parapecie postanowiłam postawić kilka doniczek z małymi świerkami w różnych rozmiarach. Znalazły się nawet takie malutkie jak ten po prawej stronie. Prosta dekoracja a bardzo efektowna.Ślicznie dziękujemy za tę niespodziankę ( Piecyki).

A kolejny to czysta improwizacja ;o) sikorka na ośnieżonej gałązce. 

Tak chociaż na gałązce zrobiłam sobie troszeczkę sztucznego śniegu.

Trochę jarzębinek jabłuszka i gotowe. A i został nam cały karton ozdób, które poczekają kolejny rok na swoją kolej. 

A teraz jakże efektowna część programu.

Zaczynamy. Mamy kogiel-mogiel, szpitalno-remontowy. Jeden i drugi ciągnie się jak guma i jak guma przykleił się do kapcia i w żaden sposób nie chce się odkleić ;o(

W  takie dni, każdy śpi tam gdzie padnie. Każdy u każdego i z każdym. No na pewno ja...muszę przejść przez każde łóżko i pocieszyć każde gardziołko. A co tam wklejam Wam ,Nas takich nie uczesanych, nie wyjściowych. Ale tacy też się zdarzamy;o). 

 A najmłodszym czas umilają Wasze prezenty, o których już nie długo, bo już pokazać można długo skrywane świąteczne niespodzianki. Tu kotek od -Kot bury,owieczki od Madlenia, naklejki od Moniczki.

 Małpka Julci od Pani Niteczki, z którą mała się nie rozstaje. Zrobiła furorę w naszym domu .

A o podusiach będzie kolejnym razem, bo tu całe mnóstwo rękodzielniczych cudeniek.

Oświadczam,że pokój pomalowany, meble pomalowane,futryny i drzwi też się załapały ;o). Zostało nam urządzanie i sprzątanie.

A ukończyć się udało jeden z moich projektów prezentowych. Powstała witrynka dla mojej szwagierki-Eli,która jest krawcową.Mam nadzieję,że jak dotrze to sprawi jej chociaż troszeczkę frajdy . 

Oglądajcie!

W pudełeczku, mulina nici,nożyczki,agrafka

A było tak...

pa pa, do kiedy...nie wiem...nie planuję  hi hi, Piecyk